Mi vorarìa savè

Mi vorarìa savè
còssa t’è vegnù in ment
de vegnìm a cercà
pròppi ièr sèra
inscì la portinàra
l’ha podù cuntà sù
che hinn vegnù a menam via
proppi ièr sèra
l’è roba veggia
de quand te conossèvi
non anmò
ma adèss la pàr ‘na scùsa
el soo l’è vera
‘se pòdi fag te pòdet crèdig no

ma fà nagòtt
stà no a piàngegh a sora
mi voeri no vedèt in parlatòri
fà cunt d’avè fa on sògn
torna a cà tòa
e pensègh pù
fa cunt che mi sia mort
quànd vun finìss
al Duu el torna foeùra
domà el temp necessàri
a fàss ciappà
e ti te ghè no l’aria de la dòna
che la pàssa el sò tèmp
a portà i pàcch

donca fèmela cùrta te salùdi
te sèt mi te vorèvi ben
peccaa

Inizio Anni ‘70